ترانکسامیک اسید، در درمان های پزشکی برای درمان لک استفاده می شود. به طور کلی به صورت میکرونیدلنگ بعد از لیزر یا لایه بردار استفاده می شود.

گلوکونولاکتون، در درمان های پزشکی برای لایه برداری های سطحی، متوسط یا عمیق، بسته به دوز آن، استفاده می شود. با میزان کمتر از 7% در میکرونیدلنیگ موضعی به عنوان آنتی اکسیدان قوی، مرطوب کننده و بهبود دهنده پروکلاژن به کار می رود.

دیوئیک اسید، که در درمان های موضعی برای کاهش لک (لک، ملاسما) یا به صورت جایگزین یا همراه با هیدروکینین که یک داروی تجویزی است استفاده می شود.

رتینول در پزشکی برای درمان چروک های عمودی «بارکد» روی لب بالا استفاده می شود. پزشکان معمولاً برای بهبود حالت پوست با یک ترکیب دیگر مخلوط می کنند.

گلیکولیک اسید، به صورت گسترده در لایه برداری حرفه ای به دلیل زنجیره مولکولی کوچک خاص آن استفاده می شود که به صورت عمقی در اپیدرم نفوذ نموده، به طور موثر سلول های مرده را از بین برده و در بازسازی سلولی مشارکت نموده و اثر مرطوب کننده، ضدلک، پروکلاژن و کشسان دارد.

نیاسینامید، که معمولاً به صورت موضعی استفاده می شود، زیر نور LED با افتادگی زودرس پوست، لک مقابله نموده و عملکرد آنتی اکسیدان قوی دارد.

هیالورونیک اسید، در روند های پزشکی زیبایی برای پر کردن چروک، افزایش حجم لب، خط دهی صورت و بازیابی حجم از دست رفته، رایج است.